 |
|||||
|
|
|||||
|
Yrd. Doç.Dr. Beyhan MARŞAP
BORÇLANMA MALİYETLERİNİN MUHASEBELEŞTİRİLMESİNDEKİ YÖNTEM FARKLILIKLARININ FİNANSAL TABLOLARA ETKİSİ ÖZET
Türkiye Muhasebe ve Denetim Standartları Komitesi tarafından yayımlanmış olan ve Uluslararası Muhasebe Standartlarına paralellik gösteren 14 nolu "Borçlanma Maliyetlerinin Muhasebeleştirilmesi" Standardı, işletmelerin borçlanma nedeniyle ortaya çıkan maliyetlerini ne şekilde muhasebeleştirileceklerine yönelik kuralları kapsamaktadır. Standart öncelikli olarak borçlanma maliyetlerinin ortaya çıktıkları dönemde gider olarak muhasebeleştirilmesini istemekte ve bunu genel bir uygulama olarak görmektedir. Ancak işletmelerin bir "özellikli varlığı" satın alması, inşa ettirmesi veya üretimi ile doğrudan ilgisi bulunan borçlanma maliyetlerini isterlerse aktifleştirilebilmelerine izin verilmiştir.TMS 14 nolu standart işletmeler arasında muhasebe uygulamaları ve finansal tablolarının karşılaştırılabilirliğinin sağlanması açısından borçlanma maliyetlerinin ne zaman doğrudan gider, ne zaman aktifleştirilmesi gerektiği konusunda bir birlik sağlanmış olmakla birlikte "özellikli varlık" konusunda yine de farklı uygulamalara neden olacaktır. Bu çalışmada alternatif muhasebe uygulamalarının finansal tablolara etkisi örneklerle ortaya konmuştur.
1. GİRİŞ
Türkiye Muhasebe ve Denetim Standartları Komitesi tarafından "Borçlanma Maliyetlerinin Muhasebeleştirilmesi" standardı ile, işletmelerin borçlanma nedeniyle ortaya çıkan maliyetlerini hangi durumlarda ne şekilde muhasebeleştirileceklerine yönelik kurallar yer almaktadır. Standardın temel talebi borçlanma maliyetlerinin ortaya çıktıkları dönemde gider olarak muhasebeleştirilmesi gerektiğidir. Bu genel uygulamanın istisnası "özellikli varlıklar"la ilgilidir. Buna göre işletmenin bir özellikli varlığı satın alması, inşa ettirmesi veya üretimi ile doğrudan ilgili bulunan borçlanma maliyetleri istenirse aktifleştirilebilir.Böylelikle standart tüm borçlanma maliyetlerinin ortaya çıktıkları dönemde gider olarak yazılmalarını istemekte ancak "özellikli varlık" statüsündeki varlıklarla ilgili borçlanma maliyetlerinin muhasebeleştirilmesi için alternatif sunmaktadır. Bu durum "özellikli varlık"ğa bağlı ortaya çıkan borçlanma maliyetlerinin muhasebeleştirilmesi ile ilgili farklı yöntem takip eden iki ayrı işletmenin faaliyet sonuçları üzerinde farklı sonuçların elde edilmesine neden olacaktır. Gerek bilanço gerekse gelir tablosu bu tercihler nedeniyle farklı görünümlere ulaşacaklardır.
Bu standart ile, işletmeler arasında muhasebe uygulamaları ve finansal tablolarının karşılaştırılabilirliğinin sağlanması amacıyla borçlanma maliyetlerinin ne zaman doğrudan gider, ne zaman aktifleştirilmesi gerektiği konusunda bir birlik sağlanmış olmakla birlikte "özellikli varlık" konusunda yine de farklı uygulamalara neden olacaktır. Bu çalışmada örnek uygulamaya dayalı olarak bu farklı yöntemlerin işletme finansal tablolarındaki etkisi yansıtılmaya çalışılacaktır.
2. KONUYLA İLGİLİ KAVRAMLARIN İRDELENMESİ
14 nolu Türkiye Muhasebe Standardında "borçlanma maliyeti" ve "özellikli varlık" kavramları ile ilgili tanımlamalar yapılmış ve örneklerle bu iki kavrama dahil olabilecek gider ve varlık kalemleri sayılmıştır.2.1- Borçlanma Maliyeti Kavramı
Bir işletme tarafından borçlanılan fonlarla ilgili olarak katlanılan faiz, kur farkları, komisyon ve benzeri giderler borçlanma maliyeti kapsamında olup borçlanma maliyetlerinin ortaya çıkışı ile ilgili örnekler aşağıda sayılmıştır(1):i- Bankadaki hesap mevcudundan fazla çekilen paralara uygulanan faizler,
ii- Kısa ve uzun vadeli borçlanmalara uygulanan faizler,
iii- Borçlanmalarla ilgili iskonto ve primlerin itfaları,
iv- Borç anlaşmalarının düzenlenmeleri ile ilgili olarak oluşan maliyetlerin itfaları,
v- Finansal kiralama işlemlerinde tahakkuk eden borçlanma maliyetleri,
vi- Yabancı para ile ilgili borçlanmalarda finansman maliyeti niteliğindeki kur farkları.
2.2. Özellikli Varlık Kavramı
Özellikli varlık, amaçlandığı şekilde kullanıma ya da satışa hazır duruma getirilebilmesi uzun bir süreyi gerektiren aktifler, özellikli varlık statüsündedirler.Özellikli varlıklara aşağıdaki örnekler verilebilir:
i- Satılabilir bir duruma getirilmesi uzun bir süreyi gerektiren stoklar,
ii- Üretim tesisleri,
iii- Enerji üretim santralleri,
iv- İnşa edilmekte olan yer altı ve yer üstü düzenleri,
v- Binalar.
Buna karşılık özelikli varlık statüsünde olmayan varlık kalemlerine de örnek verilmiştir. Bunlar özellikli varlık sayılmamaktadırlar:
i- Sürekli olarak veya kısa sürelerde tekrarlanarak üretilen büyük miktarlardaki stoklar,
ii- Elde edildiklerinde amaçlandığı şekilde kullanıma veya satışa hazır olan varlıklar,
iii- Diğer yatırımlar.
3. BORÇLANMA MALİYETLERİNİN MUHASEBELEŞTİRİLMESİ
Borçlanma maliyetlerinin muhasebeleştirilmesinde temel yöntem ve uygulanabilir diğer yöntem olmak üzere iki yöntem bulunmaktadır.3.1. Temel Yöntem
Borçlanma maliyetinin ortaya çıktığı dönemde gider yazılmasını öngören yöntemdir. Borçlanma maliyeti, ilgili olduğu dönemin gideri olarak muhasebeleştirilir. Bu yöntemde borçlanmanın niteliği veya borçlanma yöntemi önemli değildir.İlgili borçlanma maliyeti dönem içinde, THP na göre 7/A seçeneğinde "780 Finansman Giderleri Hesabı"na borç yazılır. Dönem sonunda borçlanma maliyetleri "781 Finansman Giderleri Yansıtma Hesabı"nın alacağı karşılığında "66 Finansman Giderleri" grubunun ilgili hesabına borç kaydedilir. Dönem boyunca 780 nolu hesapta biriken borçlanma maliyetleri hesap dönemi sonunda "781 Finansman Giderleri Yansıtma Hesabı"na karşılık alacaklandırılarak kapatılır. Böylece ilgili dönemin gelir tablosunda yer alarak dönem kar/zararının belirlenmesine etki etmiş olmaktadır.
3.2. Uygulanabilir Diğer Yöntem
Uygulanabilir diğer yöntem borçlanma maliyetinin aktifleştirilmesidir. Yukarıda da ifade edildiği gibi her borçlanma maliyeti aktifleştirilememektedir. Aktifleştirme için bazı koşullar bulunmaktadır. Bu koşullar aşağıda sıralanmıştır(2):i- Özellikli varlık statüsünde olmak,
ii- Özellikli varlığın doğrudan satın alınması, inşası veya üretimi ile ilgili olmak,
iii- Özellikli varlıkla ilgili ekonomik yararlardan işletmenin yararlanması,
iv- Özellikli varlığın işletmeye maliyetinin güvenilir bir biçimde ölçülmesi, gerekmektedir.
Bu koşullardan herhangi birinin eksik olması halinde borçlanma maliyetleri aktifleştirilemeyecek ve oluştukları dönemde gider olarak muhasebeleştirileceklerdir.
3.2.1. Aktifleştirilme İşlemi
Aktifleştirme işlemi, özellikli varlığın üretim, inşa veya satın alınması için gerekli işlemin başlaması, işlemin durdurulması ve işlemin tamamlanması aşamalarında bazı koşullara bağlanmıştır.a) Aktifleştirmenin Başlaması: Aktifleştirme koşullarına sahip olan özellikli varlıkla ilgili borçlanma maliyetinin muhasebeleştirilme zamanı bulunmaktadır.
Buna göre:i- Varlık için harcama yapıldığında aktifleştirme işlemi yapılır. Varlık için yapılan harcamalar; bir nakit ödemesi, diğer varlıkların devri ya da faize dayalı borçlanmalar sonucunu doğuran harcamalardır. Özellikli varlık için devlet yardımı ve teşvik alınmış ise bu alınan yardım ve teşvik tutarı yapılan harcamadan düşülür.
ii- Borçlanma maliyeti tahakkuk ettiğinde aktifleştirilerek muhasebeleştirilir.
iii- Özellikli varlığın amaçlandığı şekilde kullanıma veya satışa hazır duruma getirilmesi amacıyla gerekli işlemler başlatıldığı andan itibaren ortaya çıkan borçlanma maliyetleri aktifleştirilmek yoluyla muhasebeleştirilir.
iv- Özellikli varlığın amaçlandığı şekilde kullanıma veya satışa hazır duruma getirilmesi amacıyla gerekli işlemler o varlığın fiziki inşasından önceki faaliyetleri de kapsamaktadır. Örneğin inşaat izni alınması ile ilgili faaliyetlerden kaynaklanan borçlanma maliyetleri aktifleştirilebilir. Ancak bir faaliyet olmaksızın ileride kullanmak üzere aktife alınan varlıklarla ilgili borçlanma maliyetleri aktifleştirilmezler. Doğrudan ilgili dönemin gideri olarak muhasebeleştirilirler. Örneğin bir arazinin yatırım amacıyla alınması sırasında ortaya çıkan borçlanma maliyetleri aktifleştirilmezler. Eğer arazı üzerine tesis, bina vb. inşa etmek amacıyla alınmış ve bu konuda faaliyetler devam ediyor ise işlemlerin devamı süresince ortaya çıkan borçlanma maliyetleri aktifleştirilmektedir.
b) Aktifleştirme İşlemine Ara Verilmesi: Bazı durumlarda özellikli varlığın amaçlandığı şekilde kullanıma veya satışa hazır duruma getirilmesi amacıyla yapılan gerekli işlemlerde aksaklıklar ortaya çıkabilir. Bu aksaklıklar aktifleştirme sürecine etki etmektedir. Eğer bu gerekli işlemler durdurulmuşsa örneğin inşaat hatasından dolayı yerel yönetimce inşaat durdurulmuşsa veya kaynak yetersizliği nedeniyle inşaat ya da üretim durdurulmuşsa, bu döneme düşen borçlanma maliyetleri aktifleştirilemezler. Ancak inşaata ara verilmesinin nedeni mevsimsel koşullar ise bu döneme düşen borçlanma maliyetlerinin aktifleştirilmesine devam edilir.
c) Aktifleştirmenin Sona Ermesi: Özellikli varlığın amaçlandığı şekilde kullanıma veya satışa hazır hale geldiği anda borçlanma maliyetlerinin aktifleştirilmesine son verilir(3). Kullanıma veya satışa hazır hale gelmesi demek, imalat, montaj veya inşaatın bitmesi ve geçici kabulün yapılması demektir. Bundan sonra devam eden idari işlemler veya dekorasyon vb. gibi işlemler nedeniyle bu döneme rastlayan borçlanma maliyetleri artık aktifleştirilmezler. Bu maliyetler o dönemin gideri olarak muhasebeleştirilirler.
Diğer taraftan bir özellikli varlık birbirinden bağımsız bölümlerden oluşuyorsa, bu bağımsız bölümlerden tamamlananlara isabet eden borçlanma maliyetleri artık aktifleştirilmezler, dönem gideri olarak muhasebeleştirilirler(4).
3.2.2. Borçlanma Maliyetinin Belirlenmesi
Bir işletme doğrudan özellikli bir varlığı elde etmek amacıyla borçlanmış ve aldığı bu kredinin tamamını bu varlığı edinmek için kullanmışsa, bu borçlanmadan kaynaklanan maliyetin tamamı elde edilen özellikli varlıkla ilgili olarak aktifleştirilir.Ancak her zaman borçlanma maliyetinin ilgili özellikli varlıkla bağlantısı doğrudan kurulamayabilir. Alınan bir borç birden fazla alanda kullanılmış olabilir. Bu durumda ilgili varlığa düşen borçlanma maliyetinin hesaplanması gerekmektedir. Bunun için bir aktifleştirme oranı uygulanır. Bu aktifleştirme oranı bulunurken öncelikle, doğrudan özellikli bir varlığın elde edilmesi amacıyla alınan ve sadece o varlık için kullanılan krediler hariç tutulur. Bu tutar hariç tutularak işletmenin o dönemde genel amaçlı olarak almış olduğu kredilerle ilgili borçlanma maliyetlerinin ağırlıklı ortalaması hesaplanır. Bulunan bu oran aktifleştirme oranıdır. Aktifleştirme oranı özellikli varlığa o dönemde yapılan harcamalara uygulanarak aktifleştirilecek borçlanma maliyeti tutarı belirlenir(5).
4. ÖRNEK MUHASEBE UYGULAMASI
TMS 14 nolu standartta yer alan özellikli varlıkla ilgili borçlanma maliyetinin muhasebeleştirilmesinde alternatif olarak önerilen yöntemler; bir özellikli varlık için borçlanılmasıyla ortaya çıkan borçlanma maliyetlerinin farklı yöntemlerle muhasebeleştirilmesi durumunda, işletmelerin finansal tablolarının farklılaşmasına neden olacaktır. Bu farklıklar bir örnekle hem muhasebeleştirilmede hem de bilaço ve gelir tablosu üzerinde gösterilerek verilmiştir.Örnek: A ve B ticaret işletmeleri için ortak veriler: Yönetim faaliyetlerinde kullanmak amacıyla bir bina inşaatı için 1.1.2000 tarihinde 750.000.000.000 TL.lık, yıllık %75 faiz oranlı, iki yıl vadeli ve vade sonu faiz ödemeli tahvil ihraç edilmiş, ayrıca yine 1.1.2000 tarihinde İş Bankası'ndan iki yıl vadeli %80 faiz oranlı 500.000.000.000 TL. kredi alınmıştır.
Yönetim binası iki yılda tamamlanacaktır. 2002 yılı başında aktife alınacak bina için %4 amortisman oranı uygulanacak ve amortisman giderleri normal amortisman yöntemine göre hesaplanıp endirekt yöntemle kaydedilecektir.
Örneğe göre 2000 faaliyet dönemi sonunda işletmenin borçlanma maliyeti (Hesaplamaya banka kredisiyle ilgili vergiler dahil edilmemiştir.) ;
750.000.000.000 x 0,75 = 562.500.000.000
500.000.000.000 x 0,80 = 400.000.000.000
Dönemin borç.mal. 962.500.000.000
a) A İşletmesinin Kayıtları: A işletmesi özellikli varlıklarıyla ilgili ortaya çıkan borçlanma maliyetlerini aktifleştirmektedir.
31/12/2000
780 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
7 Finansman Gideri
Tahvil faizi 562.000.000.000
Banka faizi 400.000.000.000
381 GİDER TAHAKKUKLARI 562.500.000.000
Tahvil faizi
300 BANKA KREDİLERİ 400.000.000.000
İş Bankası
31/12/2000
258 YAPILMAKTA OLAN YATIRIMLAR 962.500.000.000781 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
YANSITMA HESABI
31/12/2000
781 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
YANSITMA HESABI
780 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
İkinci yılın sonunda "258 YAPILMAKTA OLAN YATIRIMLAR" hesabının durumu aşağıdaki gibi olacaktır.
258 YAPILMAKTA OLAN YATIRIMLAR Hs.
962.500.000.000
962.500.000.000
1.925.000.000.000
A Ticaret İşletmesi 31.12.2001 Tarihli Bilançosu I. Dönen Varlıklar
II. Duran VarlıklarYapılmakta Olan
Yatırımlar 1.925.000.000.000III. Kısa Vad.Yab.Kaynaklar
IV. Uzun Vad.Yab.Kaynaklar
V. ÖzkaynaklarA Ticaret İşletmesi 2001 Dönemi Gelir Tablosu .
.
Finansman Giderleri -
Yönetim binası ikinci yılın sonunda tamamlandığı için "258 YAPILMAKTA OLAN YATIRIMLAR" hesabında biriken tutar "252 BİNALAR" Hesabına aktarılarak kapatılır.
1/1/2002
252 BİNALAR Hs. 1.925.000.000.000
258 YAPIL.OLAN YATIRIM.Hs. 1.925.000.000.000
A Ticaret İşletmesi 31.12.2002 Tarihli Bilançosu II. Duran Varlıklar Binalar 1.925.000.000.000
Birikmiş Amortismanlar (77.000.000.000)A Ticaret İşletmesi 2001 Dönemi Gelir Tablosu .
.
Faaliyet Giderleri
Genel Yönetim Giderleri 77.000.000.000
.
Finansman Giderleri
b) B İşletmesinin Kayıtları: B işletmesi özellikli varlıklarıyla ilgili ortaya çıkan borçlanma maliyetlerini ortaya çıktığı dönemde gider olarak muhasebeleştirmektedir.31/12/2000
780 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
7 Finansman Gideri
Tahvil faizi 562.000.000.000
Banka faizi 400.000.000.000
381 GİDER TAHAKKUKLARI 562.500.000.000
Tahvil faizi
300 BANKA KREDİLERİ 400.000.000.000
İş Bankası
31/12/2000
661 UZUN VADELİ BORÇLANMA GİDERLERİ 962.500.000.000781 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
YANSITMA HESABI
31/12/2000
781 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
YANSITMA HESABI
780 FİNANSMAN GİDERLERİ 962.500.000.000
TMS 14 nolu standart gereğince aktifleştirme yöntemini uygulayan A işletmesi, özellikli varlığın inşasını tamamladıktan ve "252 BİNALAR" Hesabına aktardıktan sonra ortaya çıkan borçlanma maliyetlerini doğrudan dönem gideri olarak muhasebeleştirecektir. Bu tarihten sonra iki işletme açısından, A işletmesi gelir tablosunda amortisman gideri kadar fark olacaktır.
5. ÜLKEMİZ MEVZUATI ve TMS 14 KARŞILAŞTIRILMASI
Ülkemizde borçlanma maliyetlerinin ne şekilde muhasebeleştirileceğine yönelik gerek Vergi Usul Kanunu tebliğlerinde gerekse Sermaye Piyasası Kanununda uygulanması zorunlu hükümler bulunmaktadır.Vergi Usul Kanunu tebliğlerindeki hükümlerde(6) öncelikle "özellikli varlık" kavramı yer almamaktadır. Maddi duran varlıklar açısından TMS 14 ile karşılaştırıldığında; maddi duran varlıklara ilişkin yatırımlarda ortaya çıkan borçlanma maliyetlerinin mutlaka aktifleştirilmesi gerekmektedir. Burada alternatif uygulama söz konusun değildir. Ancak yatırım tamamlandıktan sonra ortaya çıkan borçlanma maliyetlerinin aktifleştirilmesi ya da doğrudan ortaya çıktıkları dönemde gider yazılması konusunda mükellefler serbest bırakılmıştır. Bu yaklaşım TMS standardının tersi bir yapı göstermektedir.
Sermaye Piyasası Kanunu tebliğlerindeki hükümlere göre ise; varlıkla doğrudan ilişki kurulabilen borçlanma maliyetleri(kur farkları dahil finansman giderleri) aktifleştirilmelidir(7). Maddi duran varlık aktife alındıktan sonra ortaya çıkan borçlanma maliyetleri ise doğrudan dönem gideri olarak muhasebeleştirilmelidir. Dövize dayalı borçlanma maliyetlerine ait kur farkları için ise alternatif sunulmuştur(8). Buna göre maddi duran varlığın ediniminde kullanılan borçlanmaya ait kur farkları aktifleştirilebilir. SPK uygulaması da TMS 14 ile zıt bir yapı göstermektedir.
TMS 14 nolu standart işletmelere, varlık aktife girene kadar ortaya çıkan borçlanma maliyetlerinin muhasebeleştirilmesi için alternatif getirirken VUK ve SPK uygulamaları varlık aktife girdikten sonra alternatif sunmaktadır.
6. SONUÇ
14 nolu TMS standardından çıkarılacak sonuca göre; standardın temel amacı borçlanma maliyetlerinin ortaya çıktıkları dönemde gider olarak yazılmaları gerektiği şeklindedir. Bununla birlikte "özellikli varlık" olarak adlandırılan varlıklar için bir ayrıcalık getirilmiş ve bu varlıklar için dileyen işletmelere alternatif muhasebeleştirme yöntemi önerilmiştir. Buna göre işletmeler "özellikli varlık" statüsünde bulunan varlıklarıyla ilgili olarak bu varlıkların satın alınması, üretimi veya inşası aşamasında ortaya çıkan borçlanma maliyetlerini isterlerse aktifleştirilebilecekler veya doğrudan o dönemin giderleri arasına yazabileceklerdir.Ülkemizdeki borçlanma maliyetleri ile ilgili uygulamalar hem finansal tabloların karşılaştırılabilirliği açısından(9) hem TMS 14 nolu standartla uyum açısından farklılıklar taşımaktadır. VUK ve SPK uygulamalarında "özellikli varlık" kavramı yer almamaktadır. Hükümler tüm varlık kalemlerini kapsayacak niteliktedir. Bu açıdan "özellikli varlık" kavramının mevzuata dahil edilmesi, öncelikle bu konuda birlik sağlanması gerekmektedir.
Diğer taraftan Uluslararası Muhasebe Standartları Komitesi, standartlarda yer alan alternatifli uygulamaların karşılaştırılabilirlik ilkesini zedelediği düşüncesiyle standartlardaki alternatif önerilerin sayısının azaltılarak standartlarda da bir standart sağlanması gerektiği konusunda çalışmalar yapmaktadırlar(10). Uluslararası Muhasebe Standartları Komitesi finansal tabloların hazırlanması ve sunumuna yönelik bir çerçeve yayınlamıştır. Bu çalışmanın amaçlarında biri de Uluslararası Muhasebe Standartları tarafından izin verilen alternatif muhasebe uygulamalarının sayısının düşürülmesini sağlayarak finansal tabloların sunumuyla ilgili prosedürün, muhasebe standartlarının ve kuralların harmonizasyonunu sağlamaktır. Bu çalışmalar ışığında çalışmamızdaki örnek uygulamada da görüldüğü gibi bu alternatifli uygulamalar işletmelerin finansal tablolarında farklı görünümlere neden olmaktadır. Bu nedenle standartlarda aynı kapsamdaki olaylara aynı uygulamaların getirilmesi, kanaatimizce finansal tabloların karşılaştırılabilirliğine daha fazla katkı sağlayacaktır.
KAYNAKÇA
(1) TMS 14- m.4, TMUDESK(2000). Türkiye Muhasebe Standartları, TÜRMOB yayın no:95, Ankara.
(2) TMS 14- m.10-11, TMUDESK(2000). Türkiye Muhasebe Standartları, TÜRMOB yayın no:95, Ankara.
(3) TMS 14- m.19, TMUDESK(2000). Türkiye Muhasebe Standartları, TÜRMOB yayın no:95, Ankara.
(4) TMS 14- m.21, TMUDESK(2000). Türkiye Muhasebe Standartları, TÜRMOB yayın no:95, Ankara.
(5) TMS 14- m.14, TMUDESK(2000). Türkiye Muhasebe Standartları, TÜRMOB yayın no:95, Ankara.
(6) Vergi Usul Kanunu Tebliğleri, sayı: 163, 238.
(7) SPK Tebliği, Seri: XI no:1 m.33/B
(8) SPK Tebliği, Seri: XI no:1 m.29-30
(9) Koç Yalkın, Yüksel(2000). "Borçlanma Maliyetlerinin Muhasebeleştirme İlkeleri ve Yöntemleri(TMS 14)" Muhasebe ve Denetime Bakış, yıl: 1, sayı: 1, Nisan.
(10) IASC(1998). Discussion Paper: Shaping IASC for the Future,
www.iasc.org.uk/frame/cen4 65.htm
